Қазіргі таңда балалардағы жиі кездесетін бұзылулардың бірі – аутизм. Аутизмді анықтауда 3 негізгі белгі бар: әлеуметтік өзара қарым-қатынас құрастырудың жоқтығы; коммуникация жасау қабілетінің бұзылуы және стереотиптік мінез – құлықтың болуы. Осы белгілердің ішінде сөйлеу алу қабілетінің дамуындағы бұзылыстар ерекше орын алады. Сөйлеу тілі арқылы адамдармен қарым-қатынас жасау процессі жүреді, аутист баланың жеке қасиеттері дамиды және баланы қоғамға кіріктіртгізеді. Сондықтан, бұл мақалада аутизмі бар балаларды түзетуде сөйлеудің лексикалық-семантикалық жағын теориялық талдау және сипаттау әрекеті жасалды.