Мақалада жеткіншектер арасындағы қақтығысты жағдайларды шешудің әлеуметтік-психологиялық тәсілдері қарастырылады. Жеткіншектер арасындағы қақтығыс –  бұл олардың өзара әрекеттесуіндегі үйлесімсіздік, мінез-құлық ерекшеліктері мен құндылық бағдарларындағы айырмашылықтар негізінде туындайтын күрделі әлеуметтік-психологиялық құбылыс. Қақтығысты тиімді басқару мен оны жеңілдетуде әлеуметтік-психологиялық тәсілдерді қолдану өз нәтижесін береді.

Зерттеу барысында жеткіншектердің жанжалды мінез-құлқының психологиялық сипаттары анықталып, олардың әлеуметтік-психологиялық тренинг арқылы түзелу мүмкіндіктері қарастырылды. Эксперименттік зерттеуге 80 жеткіншек тартылып, олар эксперимент және бақылау топтарына бөлінді. Қалыптастыру кезеңінде эксперименттік топқа әлеуметтік-психологиялық тренингтер жүргізілді. Бақылау және эксперименттік топтар арасында статистикалық маңызды айырмашылықтар Манн-Уитни U-тесті және Вилкоксон Т-критерийлерін қолдану арқылы анықталды.

Зерттеу нәтижелері тренингтің тиімділігін көрсетті. Респонденттердің эмоциоялық шиеленіс деңгейі төмендеп, коммуникативтік толеранттылық пен қақтығысты жағдайларда тиімді әрекет ету дағдыларының (қақтығысты құзыреттіліктің) өскені байқалды. Сонымен қатар, жеткіншектер бейбіт мінез-құлық стратегияларын – ымыраға келу мен ынтымақтастықты жиі таңдауға бейімделе бастады. Жүргізілген зерттеу мектеп психологиялық қызметін жетілдірудің жаңа мүмкіндіктерін ашты. Зерттеу барысында қойылған бастапқы болжам толығымен расталды.