Мақалада эмоционалды-аффективті процестердің қазіргі студенттердің өзіндік тиімділігіне әсері зерттеледі. Жұмыстың теориялық негізі А.Бандура мен Л. Фрайденбург тұжырымдамалары болды, олар өзіндік тиімділіктің қалыптасу механизмдерін және осы процестегі эмоционалды факторлардың рөлін ашты. Эмпирикалық зерттеу Абай атындағы ҚазҰПУ, Сүлейман Демирел Университеті және Тұран университеті базасында жүргізілді. N= 270 студент (41% ұлдар, 59% қыздар).

Зерттеуде психологиялық әл-ауқат деңгейін, эмоционалды күйлердің динамикасын және тұлғаның құндылық-семантикалық бағдарларын бағалауға мүмкіндік беретін К.Рифф әдістемесі қолданылды. Зерттеу нәтижелері аффективті процестердің өзіндік тиімділікке әртүрлі әсерін анықтады. Оң әсерлер: энергия мен белсенділік сенімділікті арттырады, эмоционалды қатысу өнімділікке ықпал етеді, ал қызығушылық танымдық және кәсіби мотивацияны арттырады. Жағымсыз әсерлер: мазасыздық өнімділікті төмендетеді, сәтсіздік қорқынышы бастаманы басады, ал эмоционалды қаттылық құзыреттіліктің дамуына кедергі келтіреді. Маңызды корреляция психологиялық әл-ауқат деңгейі, өмірлік мағыналардың қалыптасуы, мотивациялық бағыт, өзіндік тиімділік көрсеткіштер арасында орнатылды.

Нәтижелер тұлғалық өсудің аффективті аспектілерін ескере отырып, өзіндік тиімділікті дамытуға кешенді көзқарастың қажеттілігін растайды. Алты негізгі компонентті қамтитын К.Рифтің психологиялық әл-ауқат моделі студенттердің өзін-өзі тиімді сезінуін қалыптастыру механизмдерін түсінуге құнды негіз береді.