З

ерттеу зейнеткерлердің суицидтік мінез-құлыққа бейімділігінің психологиялық ерекшеліктерін зерттеуге арналған. Зерттеуде суицидтік ойлары бар және жоқ зейнеткерлер топтары арасындағы айырмашылықтар қарастырылды.

Зерттеудің мақсаты — 60 жастан асқан, суицидтік ойларға шағымданатын адамдардың жеке-психологиялық ерекшеліктерін, депрессиялық симптомдардың дәрежесін және өмір сүру сапасының көрсеткіштерін анықтау. Зерттеудің өзектілігі — суицидтік қауіп тобында болатын зейнеткерлерге тиімді әлеуметтік-психологиялық көмек көрсету үшін қажет ерекшеліктерді анықтау.

Зерттеу барысында Мини-мульт, Гериатриялық депрессия шкаласы, Бек үмітсіздігі шкаласы және МОКЖ-гер сияқты сауалнамалар қолданылды. Зерттеу «KumisKhasyr» белсенді ұзақ өмір сүру орталығында жүргізілді.

Зерттеу барысында суицидтік мінез-құлыққа бейімді зейнеткерлердің депрессия мен үмітсіздік сезімдерін қатты сезінетіні туралы нәтижелер алынды. Суицидтік ойларға шағымданбаған респонденттер тобының қаржылық қауіпсіздік және өмір сүру сапасы көрсеткіштері жоғары болды, бұл зейнеткерлік жастағы суицидтік мінез-құлықтың алдын алу үшін әлеуметтік факторлардың маңызды екенін растайды. Суицидтік ойлары бар зейнеткерлерде гипохондрия, депрессивтілік, истерия, шизоидтылық және гипомания сияқты тұлғалық ерекшеліктері дамыған. Сондай-ақ, зейнеткерлік жаста үмітсіздіктің суицидтік мінез-құлықтың маңызды предикторы екендігі, депрессиядан гөрі, анықталды.

Зерттеудің құндылығы зейнеткерлік жастағы суицидтік мінез-құлықпен байланысты факторларды ашуда, ал жұмыстың практикалық маңызы — алынған нәтижелерді ескере отырып, суицидтік дағдарыстағы зейнеткерлерге сапалы көмек көрсету мүмкіндігімен байланысты.