Зерттеу жүргізудің алғы шарты студенттердің ЖОО-да оқуға бейімдік процесін жетілдіру және оңтайландыру қажеттілігі болды. Зерттеу гипотезасы бірінші курс студенттерінің бейімделу процесінің табыстылығы жүргізілген психокоррекциялық жұмысқа байланысты болды. Зерттеу барысында бейімделудің төмен нәтижелерімен сыналушыларды іріктеуді қалыптастырды, студенттердің әлеуметтік-психологиялық бейімделуін арттыруға бағытталған психокоррекциялық тренинг өткізді және әсер етгенге дейін және одан кейін бірінші курс студенттерінің әлеуметтік-психологиялық бейімделуін анықтады. К. Роджерс пен Р. Даймонд әзірлеген және бейімделген А.К. Осницкий әлеуметтік-психологиялық бейімделу және оның компоненттерін диагностикалау әдістемесін қолданды. Сонымен қатар психологиялық түзету әдістерін, деректерді сандық және сапалы өңдеу және ұсыну әдістерін, математикалық статистика әдісін, Стьюденттің т-критерийлерін қолданды. Тренинг барысында қатысушылар мінез-құлықтың жаңа тәсілдерін қайта бағалау және пысықтау мүмкіндігіне ие болды. Түзету іс-шараларынан кейін қайта психологиялық диагностика студенттердің бейімделу деңгейі артып, "төмен" орта" болып шыққанын көрсетті. Студенттердің білім беру ортасына бейімделудің психокоррекциялық бағдарламасына қатысуы топтарда эмоционалдық ахуалдың жақсаруына, ұйымшылдықтың жоғарылауына және бейімделуге ықпал етті.